Inleiding

In dit artikel vind U uitgebreide informatie over de prognose van borstkanker in het algemeen. Tevens informeren we u over de wijze waarop uw specifieke prognose kan worden ingeschat. Op basis van uw prognose worden beslissingen genomen om u te adviseren met betrekking tot diverse aanvullende behandelingen met als doel om de kans op terugkomst respectievelijk kans op overlijden aanzienlijk te verkleinen.

Alhoewel een goede behandeling de beste garantie op succes is, kan er echter met geen enkele behandeling, waar ook ter wereld, worden gegarandeerd dat u de ziekte op lange termijn ook altijd overleeft.

Gelukkig heeft de wetenschap niet stil gestaan en zijn er zeer grote vorderingen gemaakt. Van ALLE Nederlandse patiënten die te horen krijgen dat ze borstkanker hebben, overleeft op dit moment meer dan 80% de eerste 5 jaar en meer dan 70% de eerste 10 jaar. Daarmee staat de Nederlandse zorg voor borstkanker als een van de beste ter wereld bekend.

Na 10 jaar is de kans op terugkomst niet helemaal verdwenen maar wel zo klein geworden, dat andere ziekten (bv hart/vaatziekten ) vaak een grotere rol gaan spelen met betrekking tot uw levensverwachting.

Alhoewel de chirurgische verwijdering van de tumor de centrale spil vormt, is de complete behandeling echter altijd multidisciplinair, dwz er zijn verschillende specialisten bij betrokken.

Een belangrijk onderdeel van de complete behandeling bestaat uit de aanvullende therapie met chemotherapie, hormoontherapie en/of immuuntherapie (hieronder samengevat als “aanvullende medicamenteuze therapie”) en radiotherapie. Het belangrijkste doel van deze aanvullende therapie is de kans op eventuele terugkomst van de borstkanker op elke plaats in uw lichaam trachten te voorkomen. Aangezien deze therapie vaak (en soms heel vervelende) bijwerkingen kent, waarvan sommige patiënten blijvend nadeel kunnen ondervinden, wordt een zorgvuldige inschatting gemaakt van de risico’s op terugkomst en de verwachte voordelen van de aanvullende therapie.

Borstkanker, terugkomst van ziekte en controle
Nadat de borstkanker chirurgisch is verwijderd en alle aanvullende behandelingen zijn afgerond, volgt een periode van meerdere jaren waarbij u regelmatig wordt gecontroleerd. De periode is minimaal 5 jaar waarbij jaarlijks een mammogram (borstfoto) en/of MRI-scan wordt gemaakt. In overleg met uw chirurg kan ook een langere controleperiode worden besproken. Indien u ook nog bent bestraald of bent behandeld met chemotherapie wordt u ook door de medisch oncoloog en/of de radiotherapeut gecontroleerd voor enige tijd. Deze controles zijn weliswaar aanbevolen maar niet verplicht.

Controlebezoeken zijn enerzijds bedoeld om terugkomst in de geopereerde borst of nieuwvorming vroegtijdig op te sporen en anderzijds aandacht te besteden aan nieuwe klachten of verschijnselen die nog resteren na de behandeling. Aan de hand hiervan kan eventueel gericht onderzoek worden uitgevoerd. De kans op terugkomst in de geopereerde borst (in geval van sparende behandeling) of de andere borst is echter laag (in NL minder dan 1% per jaar).

Uitzaaiingen ergens anders in uw lichaam (dus niet in uw geopereerde borst) zijn meestal een teken dat de ziekte daadwerkelijk is teruggekomen en helaas niet meer definitief te genezen is. Door toepassing van diverse behandelingen (w.o. chemotherapie, radiotherapie e.a.) kan, met name indien tussen de periode van de eerste behandeling en het moment van terugkomst meerdere jaren liggen, de ziekte toch soms zodanig worden afgeremd dat men een soort “chronische aandoening” voor meerdere jaren heeft. Bij dit alles speelt ook behoud van kwaliteit van (resterend) leven een grote rol in de gezamenlijke keuze van behandeling.

Routinematige screening met diverse andere onderzoeken zoals “bloedonderzoek”, longfoto en leverecho worden de laatste 15 jaar niet meer uitgevoerd, omdat hiermee geen zinvolle bijdrage wordt geleverd aan de verbetering van uw prognose. In feite creëer je hiermee een soort schijnzekerheid; immers een normaal onderzoek geeft nog geen garantie en anderzijds kan een vals alarm op bijvoorbeeld een botscan, die zonder klachten toch werd gemaakt, aanleiding geven tot erg veel onnodige paniek en verlies van kwaliteit van leven. Uw oncologisch chirurg of medisch oncoloog zal het nut van aanvullende onderzoeken uitgebreid met u kunnen bespreken.

Het zal u wellicht wat vreemd in de oren klinken dat vroegtijdige opsporing van uitzaaiingen, die geen klachten geven, en aansluitende behandeling (b.v. chemotherapie of bestraling) meestal echter geen bijdrage in de verlenging van het resterend leven levert in vergelijking met latere start van behandeling pas op het moment dat ze aan het licht komen doordat u er last van ondervindt.

Uit ervaring weten we dat indien de ziekte toch onverhoopt terugkomt, de kans het grootst is in de eerste 2 à 3 jaar na de behandeling zoals te zien op bijgaande grafiek. Over het algemeen kan men stellen dat na de eerste 2 à 3 jaar de kans op terugkomst van borstkanker sterk afneemt tot aan het 5e jaar. Daarna neemt het percentage nog steeds iets af – weliswaar langzamer – om uiteindelijk te blijven hangen rond enkele procenten per jaar.

Bron: www.chirurgenoperatie.nl