Maud van Loo

Mijn naam is Maud, ben 31 jaar en woon in het Limburgse Valkenburg samen met mijn grote liefde Kevin en Labradoodle Google. Ruim 10 jaar geleden werd ik geraakt door borstkanker. Een agressieve vorm die triple positief bleek te zijn. Een tumor van 6 cm doorsnee in mijn rechterborst was de boosdoener die ervoor zorgde dat na 8 chemokuren, mijn borst volledig geamputeerd zou worden. Van de ene op de andere dag kreeg mijn zorgeloze leven een totaal andere wending. En dat terwijl ik toen pas 21 was. 

Ik stapte aan boord van een achtbaan die nog wel even zou op volle kracht zou doordenderen. Maar we gingen er vól voor. Mijn oncoloog had veel vertrouwen in de behandeling en een goede afloop. Ik had wat hobbels te nemen, maar ik zou er bovenop komen. Ik kreeg 8 zware chemokuren, immunotherapie, hormoontherapie en een borstamputatie. De behandeling was loodzwaar, maar de stip op de horizon was genezing. Na ruim 2 jaar van behandelingen, operaties en heel veel uren in het ziekenhuis startte ik vol goede moed aan een revalidatietraject. Ik kreeg weer wat van mijn conditie terug en ook mijn haren begonnen weer te groeien. En ik ging weer werken. De kanker had mij veranderd, vooral in positieve zin. Ik had een grote levensles gehad en de dood in de ogen gekeken. Oké, ik ga er écht een feestje van maken. 

En dat deed ik! Ik danste het leven door. Als vrijgezel met de leukste vriendinnen beleefden we de vetste feesten en heerlijke vakanties. Ik had een eigen appartementje in het centrum van Valkenburg. Mijn werk bij YoungCapital, het leukste uitzendbureau van Nederland, bracht me heel veel voldoening en ik leefde écht mijn beste leven. Tot ik in september 2017 de dag na mijn jaarlijkse scan gebeld werd door de oncoloog. 'We hebben iets gezien op de scan. Wil je om 12u in het ziekenhuis zijn en neem je je ouders mee?'

Ik zette mijn auto aan de kant. Maakte mijn raampje open. Snakte even naar adem. En belde daarna mijn ouders, zusje, Kevin en vriendinnen. Die dag, 13 september 2017, kreeg ik te horen dat de borstkanker uitgezaaid was. Het bleek in mijn longen, lever en botten te zitten. Met de huidige medicatie is genezen niet mogelijk. Maar ik leef al ruim 5,5 jaar met een acceptabele kwaliteit van leven. Van goede dagen maken we nu nóg een groter feestje. Want de slechte dagen worden steeds een beetje zwaarder. 

Geraakt worden door kanker heeft grote impact. Op mij, maar ook op veel mensen rondom mij. En die impact weegt zwaar. Vermoeidheid, pijn, niet meer kunnen werken, geen kinderen kunnen krijgen en smaak- en geurverandering. En zo kan ik nog wel even door gaan. Maar ja ja, hoe cliché ook: het heeft mij ook intens veel moois gebracht. Mooie reizen, een duikbrevet, mijn motorrijbewijs en een feest met ruim 400 gasten die allemaal een rol in mijn leven hebben gespeeld. Maar ook een onbeschrijfelijk bijzondere band met mijn gezin en vriendinnen, heel veel dankbaarheid en een stok achter de deur om het beste van iedere dag te maken. Het heeft me geleerd om te zien of zoeken naar wat wel nog kan in plaats van wat niet meer kan. Ik probeer in alles het positieve te zien en vier mijn leven volop. Zouden meer mensen moeten doen... 

Wat betreft mijn ziekte ben ik een open boek. Inmiddels valt die uitspraak wel heel letterlijk te nemen, want in december 2022 is mijn boek uitgekomen. 'Haar Verhaal' gaat over leven en eten met uitgezaaide borstkanker. Een boek met persoonlijke verhalen en tips, handige lijstjes én met recepten van mijn favoriete gerechtjes die zelfs na chemotherapie lekker smaken. En geloof me, dat eten echt kan een drama zijn! Met het boek hoop ik te inspireren en wat vrolijkheid te brengen. Of het je naaste, je partner, een vriendin, familie of jezelf treft: ik schreef mijn boek voor jou! Haar Verhaal is te koop voor €16,95 op www.haarverhaal.nl 

Maud van Loo