ervaringen > persoonlijke verhalen > gerda manon glas

Het persoonlijk verhaal van...

Gerda Manon Glas


‘Wie ben jij? Wie ben jij echt?’ Ik proef de woorden op mijn tong en aarzel voordat ik antwoord. Het eerste wat bij me opkomt is mijn naam te noemen; Gerda Manon Glas. Maar wie ik ben gaat veel verder dan mijn naam. Ik ben liefdevol en integer. Ik ben kwetsbaar en krachtig tegelijk. En ik denk vooral graag in mogelijkheden. Hindernissen in mijn leven zie ik als een leerproces en geven me inzicht vanuit invalshoeken die ik eerder nooit zag. En daar ben ik dankbaar voor. Op mijn social media profiel staat daarom mijn levensmotto: 

‘Als het leven mij laat struikelen maak er een salto van.’


 
Eind 2009 overkwam mij borstkanker. Overkwam. Dat vind ik zon mooi woord. Het kwam en het is over. Ik hou van spelen met woorden. Positief maken wat kan. Niet dat ik altijd positief ben, nee natuurlijk niet. Ik ben mens en kwetsbaar en emotioneel. Heb mijn goede en minder goede dagen. En juist met die combinatie van eigenschappen sta ik in mijn kracht. Als ex-borstkanker- patiënt valt mij op dat vele berichten die over kanker gaan, veelal dramatische beelden weergeven van en over de ziekte, over mensonterende behandelingen, en de vaak negatieve gevolgen op zowel fysiek als mentaal gebied. Het woord kanker associeert bij velen met angst en de dood. Maar bij mij juist niet.


Toen het mij overkwam ontstond er een soort oerkracht in me. Ik stond nu aan het roer. Ik mocht beslissen. En ik zou ik niet zijn als ik het niet anders ging doen. Naast een amputatie liet ik het reguliere advies los. Ik las en zocht en nam de tijd  om uit te zoeken wat kon en wat bij mij goed voelde. Uiteindelijk werkte ik aan het ontgiften van mijn lijf op natuurlijke wijze, ik versterkte mijn immuunsysteem én ik werkte ik aan mijn mind. En dit is een levensstijl geworden die ik nooit meer wil missen. Ik voel me energieker, blijer, en veel meer ontspannen dan ooit. 


Ik merk altijd weer dat er naast bewondering voor mijn andere dan reguliere keuze, er een ‘stiltegebied' is met zwijgende en afkeurende buitenstaanders. Alsof ik op onverantwoordelijke manier ben omgegaan met mijn lichaam en het slechts puur mazzel is dat ik er gezond door heen ben geglipt. 

Ik kijk daar altijd met verbazing naar. Want ik zie juist het tegenovergestelde. Ik ben niet dom, niet onverantwoordelijk. Waar ik anders in ben, is dat ik mijn ogen niet sluit voor andere, dan met de farmacie verstrengelde reguliere behandelingen.


Mijn aller- grootste wens is dat dit ‘stiltegebied' open wordt gegooid. Puur omdat we allemaal, ongeacht hoe we over behandeling denken, maar 1 gelijkluidende wens hebben: deze ziekte overwinnen. Ik ben super blij met mijn borst-loze, sterke en gezonde lijf en mijn lief vind me net zo mooi als daarvoor. Ik voel me nog steeds op en top vrouw. Mijn lijf draagt een zichtbaar stukje geschiedenis met zich mee, zoals rimpels in een gezicht. Daar ben ik trots op. Ik bezoek zo nu en dan de sauna, en in de zomer een enkele keer het naaktstrand. Omdat ik dat fijn vind en tegelijkertijd om het taboe te doorbreken. Misschien wel een beetje te provoceren. Wie zal het zeggen😉.


Mijn gezin is de tijd dat ik kanker had al bijna vergeten omdat ik geen lichamelijke lijdensweg heb willen en hoeven doorstaan. Zij hebben me altijd gesteund, ervan overtuigd dat ik datgene kies wat goed voor mij is, en daarmee ook voor hen. Kanker is pertinent niet het einde van je leven, en het hoeft geen periode te worden waarin je in malaise leeft en alles en iedereen om je heen wordt meegesleurd. Ik ben niet zielig, mijn relatie is top, en mijn kinderen zijn supertrots op hun moeder die, door de reguliere tegenwerking helaas zonder professionele begeleiding, haar eigen weg heeft gekozen.


De enige manier om kanker te overwinnen is de koppen bij elkaar steken en alle kennis die er is, alle ontdekkingen die er worden gedaan, samen te laten vloeien. Zodat alles de kans krijgt op de reguliere wetenschappelijke manier te worden onderzocht en de juiste manier van genezing te vinden. Ik ben al heel wat jaren kankervrij door alle informatie die ik heb gevonden toe te passen. En deze kennis deel ik met vrouwen (en mannen) die net als ik openstaan voor andere manieren van genezing dan de gebaande paden. Omdat ik het fantastisch vind een kleine radar te zijn in positieve hoop te creëren en om te zetten in eigen wijsheid en kracht! 

Je kunt mij vinden op de site; www.manon-schrijft.nl


Met liefs van Gerda Manon


Wil je ook graag jouw persoonlijk verhaal delen? Klik dan hier voor meer informatie.

Share by: